اثر پروانه ای

کلمه کلیدی event برای اعلان یک کلاس منتشر کننده رویداد استفاده می شود.

مثال

مثال زیر چگونگی اعلان و برپا کردن یک رویداد که از EventHandler به عنوان نوع وکالتی (delegate type) اساسی اش استفاده می کند. برای مشاهده مثال کاملی از چگونگی استفاده از نوع وکالتی جنریک <EventHandler<TEventArgs و چگونگی تصویب یک رویداد و ساختن یک متد مدیریت کننده رویداد، به راهنمای انتشار رویدادها ، مطابق Net Framework. مراجعه کنید.

public class SampleEventArgs
{
    public SampleEventArgs(string s) { Text = s; }
    public String Text {get; private set;} // readonly
}
public class Publisher
{
    // Declare the delegate (if using non-generic pattern).
    public delegate void SampleEventHandler(object sender, SampleEventArgs e);

    // Declare the event.
    public event SampleEventHandler SampleEvent;

    // Wrap the event in a protected virtual method
    // to enable derived classes to raise the event.
    protected virtual void RaiseSampleEvent()
    {
        // Raise the event by using the () operator.
        if (SampleEvent != null)
            SampleEvent(this, new SampleEventArgs("Hello"));
    }
}

رویداد ها نوعی خاص از وکیل چندپخشی هستند که فقط از داخل کلاس یا ساختار (struct)ی که اعلان شده اند (کلاس منتشر کننده) ، احضار می شوند. اگر کلاس ها یا ساختارهای دیگر در رویداد مشترک شوند، وقتی که کلاس ناشر ، رویداد را برپا کند، متدهای مدیریت رویداد آنها فراخوانی خواهند شد. برای اطلاعات بیشتر به رویدادها (راهنمای برنامه نویسی #C) و وکیل ها (راهنمای برنامه نویسی #C) مراجعه کنید.

رویدادها را می توان با public، private، protected، internal یا protected internal علامتگذاری کرد. این اصلاحگرهای دسترسی، چگونگی دسترسی کاربران کلاس ، به رویداد را تعریف می کنند.

کلیدواژه ها و رویدادها

کلمات کلیدی زیر روی رویدادها اعمال می شوند.

• static : اگر هیچ نمونه ای از کلاس موجود نباشد، رویداد را برای فراخواننده گان در دسترس قرار می دهد. (بدون نمونه سازی از کلاس به رویداد دسترسی داریم).
• virtual : به کلاس های مشتق شده اجازه می دهد تا با استفاده از کلمه کلیدی override رفتار رویداد را بازنویسی کنند.
• sealed : رویداد را به عنوان مهروموم شده اعلام کرده و اجازه رونویسی نداریم. (برای کلاس های مشتق شده تعیین می کند که این رویداد، دیگر مجازی نیست).
• abstract : کامپایلر بلوک های دستیابی کننده رویداد add و remove را تولید نمی کند، بنابراین کلاس مشتق شده باید پیاده سازی خودش را برای این دستیابی کننده ها ارائه کند.

یک رویداد ممکن است با کلمه کلیدی static به عنوان یک رویداد ایستا اعلان شود؛ این کار، رویداد را برای همیشه در دسترس فراخواننده گان قرار می دهد، حتی اگر هیچ نمونه ای از کلاس موجود نباشد.

یک رویداد می تواند به عنوان یک رویداد مجازی (virtual) علامتگذاری شود؛ که این امکان را به کلاس های مشتق شده می دهد تا رفتار رویداد را با استفاده از کلیدواژه override بازنویسی کنند. برای اطلاعات بیشتر "ارث بری (آموزش برنامه نویسی #C) را ببینید. رویدادی که رخداد مجازی را بازنویسی می کند، همچینی می تواند با sealed علامت گذاری شود؛ با این کار به کلاس های مشتق شده می گوییم که این رویداد دیگر مجازی نیست و نمی توان آنرا بازنویسی کرد. در پایان، یک رویداد می تواند بصورت abstract اعلان شود، که بدین معنی است که کامپایلر بلوک های دسترسی کننده ی رویداد add و remove را تولید نخواهد کرد. بنابراین کلاس های مشتق شده باید پیاده سازی خودشان را برای این بلوک ها ارائه دهند.