اثر پروانه ای

برنامه نویسی حرفه ای کامپیوتر به زبان سی شارپ - لیست کامل کلمات کلیدی در ʚĭɞ - ßữʈʨɾflỵ ⓔⓕⓕⓔⓒⓣ

اثر پروانه ای

برنامه نویسی حرفه ای کامپیوتر به زبان سی شارپ - لیست کامل کلمات کلیدی در ʚĭɞ - ßữʈʨɾflỵ ⓔⓕⓕⓔⓒⓣ

اثر پروانه ای

اثر پروانه‌ای نام پدیده‌ای است که به دلیل حساسیت سیستم‌های آشوب‌ناک به شرایط اولیه ایجاد می‌شود. این پدیده به این اشاره می‌کند که تغییری کوچک در یک سیستم آشوب‌ناک چون جو سیارهٔ زمین (مثلاً بال‌زدن پروانه) می‌تواند باعث تغییرات شدید (وقوع توفان در کشوری دیگر) در آینده شود.

ایده‌ٔ این‌که پروانه‌ای می‌تواند باعث تغییری آشوبی شود نخستین بار در ۱۹۵۲ در داستان کوتاهی به نام آوای تندر اثر ری بردبری مطرح شد. عبارت «اثر پروانه ای» هم در ۱۹۶۱ در پی مقاله‌ای از ادوارد لورنتس به وجود آمد. وی در صد و سی و نهمین اجلاس ای‌ای‌ای‌اس در سال ۱۹۷۲ مقاله‌ای با این عنوان ارائه داد که «آیا بال‌زدن پروانه‌ای در برزیل می‌تواند باعث ایجاد تندباد در تکزاس شود؟»

آخرین نظرات
  • ۱۳ بهمن ۰۱، ۱۵:۳۱ - حسنا سادات و سما سادات
    عالی

۶۱ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «learning» ثبت شده است

  • ۱
  • ۰

کلیدواژه stackalloc

در زمینه کدنویسی ناامن (unsafe code context) ، کلمه کلیدی stackalloc برای تخصیص یک بلوک حافظه در پشته (stack) بکار می رود.

int* fib = stackalloc int[100];

ملاحظات

مثال زیر سری فیبوناچی را که هر عدد حاصل جمع دو عدد قبل از خود در سری می باشد را تا 100 عدد ، تولید می کند . در کد زیر ، بلوکی از حافظه که اندازه آن برای نگهداری 100 عنصر از نوع int کافی است، در stack تخصیص داده شده نه در حافظه heap. آدرس این بلوک حافظه در اشاره گر fib ذخیره شده است (البته مثال زیر این کار را برای 20 عدد انجام می دهد که برای حفظ امانت عدد 100 را تغییر ندادم). این حافظه تحت تاثیر زباله جمع کن (Garbage Collector) قرار نمی گیرد و بنابراین مجبور نیستیم که با استفاده از کلمه کلیدی fixed ثابت شود. عمر این بلوک حافظه بستگی به عمر متدی دارد که این بلوک را تعریف کرده است. شما نمی توانید قبل از پایان متد این حافظه را آزاد کنید.

استفاده از stackalloc فقط در اعلان های متغیرهای محلی معتبر است.

امنیت

کد unsafe از امنیت کمتری نسبت به کد safe برخوردار است. هرچند استفاده از stackalloc بصورت اتوماتیک امکانات تشخیص تجاوز از بافر (buffer overrun detection) زبان زمان اجرای عمومی (CLR) را فعال می کند. اگر یک تجاوز بافر تشخیص داده شود، با بیشترین سرعت ممکن پردازش خاتمه پیدا می کند تا شانس اجرای کدهای مخرب به حداقل برسد.

مثال

  • غلامعلی حسینی بهجانی
  • ۱
  • ۰

کلیدواژه sizeof

در نوع های مدیریت نشده، برای بدست آوردن اندازه آن نوع بر حسب بایت استفاده می شود. نوع های مدیریت نشده شامل نوع های توکار (built-in) که در جدولی که بعدا" می آید لیست شده اند و همچنین نوع های زیر هستند:

  • نوع های شمارشی (Enum types)
  • نوع های اشاره گر (Pointer types)
  • ساختارهای کاربر-تعریف که حاوی هیچ فیلد یا پراپرتی نوع مرجع نباشد

مثال زیر چگونگی بدست آوردن اندازه یک نوع int را نشان می دهد:

// Constant value 4:
int intSize = sizeof(int); 

ملاحظات

از نسخه 2.0 سی شارپ به بعد، اعمال sizeof روی نوع های توکار ، دیگر نیازی به استفاده از شیوه unsafe ندارد.

عملگر sizeof را نمی توان overload کرد. مقدار برگشتی توسط عملگر sizeof از نوع int است. جدول زیر مقادیر ثابتی که جایگزین عبارت sizeof با عملوندهای ورودی از نوع های خاص را نشان می دهد:

  • غلامعلی حسینی بهجانی
  • ۱
  • ۰

کلیدواژه short

کلمه کلیدی short یک نوع داده ای صحیح معرفی می کند که مقادیر را طبق شرایط زیر ذخیره می کند.

  • نوع : short
  • محدوده : 32,768- تا 32,767
  • اندازه : صحیح علامتدار 16-بیتی
  • نوع دات نتی: System.Int16

لیترال ها

شما می توانید یک متغیر short را بصورت زیر اعلان و مقدار دهی اولیه کنید:

short x = 32767;

در اعلان قبل، لیترال صحیح 32767 بطور ضمنی از int به short تبدیل شده است. اگر لیترال صحیح در محل ذخیره سازی short جا نشود، یک خطای کامپایل رخ می دهد.

وقتی از متدهای overload شده استفاده می کنید، باید از یک عملگر قالبریز (cast) استفاده کنید. برای مثال متدهای overload شده زیر را که از پارامترهای int و short استفاده می کنند، در نظر بگیرید:

public static void SampleMethod(int i) {}
public static void SampleMethod(short s) {}

  • غلامعلی حسینی بهجانی
  • ۱
  • ۰

کلمه کلیدی sealed

اصلاحگر sealed وقتی به یک کلاس اعمال می شود، از ارث بری کلاس های دیگر از این کلاس جلوگیری می کند. در مثال زیر کلاس B از کلاس A ارث بری می کند، اما هیچ کلاسی نمی تواند از کلاس B ارث بری کند.

class A {}    
sealed class B : A {}

شما همچنین می توانید از اصلاحگر sealed روی پراپرتی یا متدی که یک پراپرتی یا متد مجازی (virtual) را در کلاس پایه رونویسی (override) می کند، استفاده کنید. این کار به شما این امکان را می دهد که به کلاس ها اجازه دهید که از کلاس شما ارث بری کنند و از override کردن برخی متدها یا پراپرتی ها جلوگیری به عمل آورید.

مثال

در مثال زیر ، Z از Y ارث می برد اما Z نمی تواند تابع مجازی F را که در X اعلان شده و در Y مهروموم (sealed) شده را رونویسی (override) کند.

class X
{
    protected virtual void F() { Console.WriteLine("X.F"); }
    protected virtual void F2() { Console.WriteLine("X.F2"); }
}
class Y : X
{
        sealed protected override void F() { Console.WriteLine("Y.F"); }
        protected override void F2() { Console.WriteLine("X.F3");}
}
class Z : Y
{
    // Attempting to override F causes compiler error CS0239.
    // protected override void F() { Console.WriteLine("C.F"); }

    // Overriding F2 is allowed.
    protected override void F2() { Console.WriteLine("Z.F2"); }
}

  • غلامعلی حسینی بهجانی
  • ۱
  • ۰

کلمه کلیدی sbyte

کلمه کلیدی sbyte نشاندهنده یک نوع صحیح است که مقادیر را طبق شرایط زیر ذخیره می کند.

  • نوع: sbyte
  • محدوده: 128- تا 127
  • اندازه: صحیح علامت دار 8-بیتی
  • نوع دات نتی: System.SByte

لیترال ها

شما می توانید متغیرهای sbyte را بصورت زیر اعلان و مقداردهی اولیه کنید.

sbyte sByte1 = 127;

در اعلان بالا ، لیترال صحیح 127 بطور ضمنی از int به sbyte تبدیل شده است. اگر لیترال صحیح از محدوده sbyte تجاوز کند، یک خطای کامپایل رخ می دهد.

درهنگام استفاده از متد های overload شده باید از عملگر قالبریز (cast) استفاده شود. برای مثال، متدهای overload شده زیر را که از پارامترهای sbyte و int استفاده می کنند را در نظر بگیرید:

public static void SampleMethod(int i) {}
public static void SampleMethod(sbyte b) {}

استفاده از قالبریز sbyte تضمین می کند که نوع درست فراخوانی خواهد شد. برای مثال:

// Calling the method with the int parameter:
SampleMethod(5);
// Calling the method with the sbyte parameter:
SampleMethod((sbyte)5);

  • غلامعلی حسینی بهجانی
  • ۱
  • ۰

کلیدواژه return

بیان return روند اجرای متدی را که در آن قرار گرفته را متوقف کرده و کنترل را به جایی که متد فراخوانی شده بازمی گرداند. این بیان همچنین می تواند یک مقدار اختیاری را بازگرداند. اگر نوع برگشتی متد void باشد، می توان از بیان return صرف نظر کرد.

اگر بیان return داخل یک بلوک try قرار گرفته باشد، قبل از اینکه کنترل به محل فراخوانی متد برگردد، بلوک finally (درصورت وجود) اجرا می شود.

مثال

در مثال زیر، متد()A متغیر area را بصورت مقدار double برگشت می دهد.

class ReturnTest
{
    static double CalculateArea(int r)
    {
        double area = r * r * Math.PI;
        return area;
    }

    static void Main()
    {
        int radius = 5;
        double result = CalculateArea(radius);
        Console.WriteLine("The area is {0:0.00}", result);

        // Keep the console open in debug mode.
        Console.WriteLine("Press any key to exit.");
        Console.ReadKey();
    }
}
// Output: The area is 78.54
  • غلامعلی حسینی بهجانی
  • ۱
  • ۰

کلمه کلیدی ref

کلمه کلیدی ref باعث می شود که آرگومان ها بصورت ارجاعی پاس داده شوند. اثر آن به این شکل است که وقتی روند اجرایی برنامه به جایی که متد فراخوانی شده بر می گردد، هر تغییری که متد روی پارامتر ref انجام داده بر روی آن متغیر منعکس می شود.

نکته

مفهوم پاس دادن با مرجع را با مفهوم نوع های مرجع اشتباه نگیرید. این دو مفهوم با هم ارتباطی ندارند؛ یک پارامتر متد فارغ از اینکه نوع مقداری باشد یا نوع مرجع می تواند با ref اصلاح شود. بنابراین وقتی یک نوع مقداری بصورت ارجاعی به متد پاس داده می شود هیچ عمل boxing انجام نمی گیرد.


برای استفاده از یک پارامتر ref ، هم در اعلان متد و هم در فراخوانی متد باید از کلیدواژه ref استفاده کرد. برای مثال:

class RefExample
{
    static void Method(ref int i)
    {
        i = 44;
    }
    static void Main()
    {
        int val = 0;
        Method(ref val);
        // val is now 44
    }
}

آرگومانی که به یک پارامتر ref پاس داده می شود باید اول مقداردهی اولیه شود. از این لحاظ ref با out که آرگومان هایش مجبور نیستند قبل از پاس داده شدن صریحا" مقداردهی اولیه شوند، متفاوت است.

  • غلامعلی حسینی بهجانی
  • ۱
  • ۰

کلمه کلیدی public

کلمه کلیدی public یک اصلاحگر سطح دسترسی برای نوع ها و اعضای نوع است. دسترسی public بیشترین سطح دسترسی مجاز است. هیچ محدودیتی در دستیابی به اعضای public (عمومی) وجود ندارد. مانند مثال:

class SampleClass
{
    public int x; // No access restrictions.
}

مثال

در مثال زیر، دو کلاس با نامهای PointTest و MainClass اعلان شده اند. اعضای عمومی x و y از کلاس PointTest مستقیما" توسط MainClass دستیابی می شوند.

class PointTest
{
    public int x; 
    public int y;
}

class MainClass4
{
    static void Main() 
    {
        PointTest p = new PointTest();
        // Direct access to public members:
        p.x = 10;
        p.y = 15;
        Console.WriteLine("x = {0}, y = {1}", p.x, p.y); 
    }
}
// Output: x = 10, y = 15

اگر سطح دسترسی public را به private یا protected تغییر دهید، پیغام خطای زیر را دریافت خواهید کرد:

'PointTest.y' is inaccessible due to its protection level.

  • غلامعلی حسینی بهجانی
  • ۱
  • ۰

کلیدواژه protected

کلمه کلیدی protected یک اصلاحگر سطح دسترسی عضو است. یک عضو protected از داخل کلاسش و توسط کلاس هایی که از این کلاس ارث بری می کنند قابل دسترسی است.

مثال

یک عضو protected از یک کلاس فقط زمانی از طریق کلاس های مشتق شده قابل دسترسی است که آن دسترسی از از طریق کلاس مشتق شده اتفاق بیافتد. برای مثال، قطعه کد زیر را در نظر بگیرید:

class A
{
    protected int x = 123;
}

class B : A
{
    static void Main()
    {
        A a = new A();
        B b = new B();

        // Error CS1540, because x can only be accessed by
        // classes derived from A.
        // a.x = 10; 

        // OK, because this class derives from A.
        b.x = 10;
    }
}

قسمت a.x=10 یک خطا تولید می کند زیرا این انتساب در داخل متد ایستای Main صورت گرفته که نمونه ای از کلاس B نیست.

  • غلامعلی حسینی بهجانی
  • ۱
  • ۰

کلمه کلیدی private

کلمه کلیدی private (خصوصی) یک اصلاحگر دسترسی عضو است. دسترسی private کمترین سطح دسترسی مجاز است. اعضای private فقط از داخل بدنه کلاس یا ساختاری که در آن اعلان شده اند در دسترس هستند. مانند مثال زیر:

class Employee
{
    private int i;
    double d;   // private access by default
}

نوع های تودرتوی داخل یک بدنه یکسان هم می توانند به آن اعضای خصوصی دسترسی داشته باشند.

مثال

در این مثال، کلاس Employee حاوی دو عضو داده ای خصوصی به نام های name و salary است. این اعضا به عنوان اعضای خصوصی، قابل دسترسی نیستند بجز توسط متد های عضو (member method). متدهای عمومی (public) به نام های GetName و Salary ، برای دسترسی کنترل شده به اعضای خصوصی ، اضافه شده اند. عضو name از طریق یک متد public دسترسی شده است و عضو salary از طریق یک پراپرتی عمومی فقط خواندنی ، دسترسی شده است.

  • غلامعلی حسینی بهجانی