اصلاحگر جنریک out

برای پارامترهای نوع جنریک، کلمه کلیدی out مشخص می کند که پارامتر نوع covariant است. شما می توانید از کلیدواژه out در رابط های جنریک و وکیل ها استفاده کنید.

کواریانس این توانایی را به شما می دهد که از نوع بیشتر مشتق شده (غیر پایه ای تر، از ریشه دورتر) نسبت به آن نوعی که پارامتر جنریک تعیین کرده استفاده کنید. این تکنیک اجازه تبدیل ضمنی کلاس هایی که اینترفیس های گوناگون را پیاده سازی کرده اند و همچنین تبدیل ضمنی نوع های وکالتی را می دهد.

رابطی که دارای پارامتر نوع covariant است، به متدهایش این امکان را می دهد که نوع هایی بیشتر مشتق شده نسبت به آنهایی که توسط پارامتر نوع مشخص شده، برگشت دهند. برای مثال، چون در دات نت فریم وورک 4، در <IEnumerable<T ، نوع T کواریانت است، شما می توانید شیئی از نوع (IEnumerable(of String را به شیئی از نوع (IEnumerable(of Object انتساب دهید، بدون اینکه به هیچ متد تبدیل خاصی نیاز داشته باشید.

یک وکیل (delegate) کواریانت می تواند به وکیل های دیگر از نوع یکسان انتساب داده شود ، ولی با یک پارامتر نوع جنریک بیشتر مشتق شده.

کلیدواژه و نوع داده ای int

کلمه کلیدی int ، یک نوع صحیح عددی را تعریف می کند که مقادیر را بر اساس اندازه و محدوده زیر ذخیره می کند.

• نوع : int
• محدوده : از 2,147,483,648- تا 2,147,483,647
• اندازه : صحیح علامتدار 32-بیتی
• نوع دات نتی : System.Int32

لیترال ها

شما می توانید یک متغیر از نوع int را بصورت زیر اعلان و مقداردهی اولیه کنید:

int i = 123;

وقتی یک لیترال صحیح دارای هیچ پسوندی نباشد، نوع آن لیترال اولین نوعی است که مقدار آن لیترال بتواند در آن قرار گیرد: int، uint، long، ulong . در این مثال نوع لیترال int است.

تبدیلات

از نوع int به نوع های long، float، double یا decimal تبدیل ضمنی از پیش تعریف شده وجود دارد. برای مثال:

// '123' is an int, so an implicit conversion takes place here:
float f = 123;

از نوع های  sbyte، byte، short، ushort یا char به نوع int تبدیل ضمنی از پیش تعریف شده موجود است. برای مثال، بیان انتساب زیر بدون عملگر قالب ریزی (cast) خطای کامپایل تولید خواهد کرد:

long aLong = 22;
int i1 = aLong;       // Error: no implicit conversion from long.
int i2 = (int)aLong;  // OK: explicit conversion.

همچنین به یاد داشته باشید که از نوع های ممیز-شناور به نوع int هیچ تبدیل ضمنی ای وجود ندارد. برای مثال، بیان زیر تا زمانی که از قالبریزی صریح استفاده نشود باعث بروز خطای کامپایل می شود.

int x = 3.0;         // Error: no implicit conversion from double.
int y = (int)3.0;    // OK: explicit conversion.

قید new

توضیح مختصری در مورد قید ها (Constraint) : 

وقتی یک کلاس جنریک (وابسته به جنس و نوع ورودی) تعریف می کنید، می توانید یکسری محدودیت ها را درمورد نوع ورودی کلاس اعمال کنید. نوع ورودی همان نوعی است که بعدا" کاربر در هنگام نمونه سازی از کلاس جنریک آنرا بصورت پارامتر به کلاس می دهد. اگر کاربری که می خواهد از کلاس جنریک استفاده کند، تلاش کند که کلاس شما را با یک نوع که بوسیله قید مشخص نکرده اید را نمونه سازی کند، کامپایلر یک خطا تولید می کند. این محدودیت های ایجاد شده را قید یا (Constraint) می گویند. قید ها با کلمه کلیدی زمینه ای where مورد استفاده قرار می گیرند.

قید new مشخص می کند که هر آرگومان نوع در اعلان کلاس جنریک (generic/وابسته به جنس) باید دارای یک متد سازنده بدون پارامتر باشد. برای استفاده از قید new ، نوع (type) نباید abstract (چکیده) باشد.

مثال

وقتی که کلاس جنریک شما نمونه هایی جدید از نوعی خاص می سازد، قید new را به آن پارامتر نوع اعمال کنید. بصورتی که در مثال زیر نشان داده شده:

class ItemFactory<T> where T : new()
{
    public T GetNewItem()
    {
        return new T();
    }
}

هرگاه قید new را به همراه قیود دیگر بصورت همزمان استفاده می کنید، قید new باید آخرین قید باشد:

public class ItemFactory2<T>
        where T : IComparable, new()
{
}

کلمه کلیدی new

در #C ، کلمه کلیدی new را می توان بصورت عملگر (operator) ، اصلاحگر (modifier) و یا یک قید (constraint) مورد استفاده قرار داد.

• عملگر new
  

  برای ساختن شیئ ها و احضار متد سازنده (Constructor) کلاس مربوطه استفاده می شود.

• اصلاحگر new
  

  برای پنهان کردن یک عضو ارثی از اعضای یک کلاس پایه ای مورد استفاده قرار می گیرد.

• قید new
  

  برای محدود کردن نوع هایی که ممکن است به عنوان آرگومان هایی برای پارامتر نوع در اعلان جنریک (generic) مورد استفاده قرار گیرند، کاربرد دارد.