کلیدواژه volatile

کلمه کلیدی volatile (فرّار) نشان می دهد که یک فیلد می تواند توسط چندین ریسمان (thread) که همزمان درحال اجرا هستند، دستکاری شود. فیلدهایی که بصورت volatile اعلان شده اند، مورد بهینه سازی های کامپایلری ای که فرضشان دسترسی تک ریسمانی است قرار نمی گیرند. این کار تضمین می کند که مقدار فیلد در همه زمان ها به روز ترین مقدار است.

اصلاحگر volatile معمولا" برای فیلدی که بدون بیان lock توسط چندین ریسمان مورد دسترسی قرار می گیرد، استفاده می شود.

کلمه کلیدی volatile را می توان رو فیلدهایی از نوع های زیر اعمال کرد:

• نوع های مرجع.
• نوع های اشاره گر (در یک زمینه نا امن (unsafe contenxt)). توجه کنید که با اینکه اشاره گر خودش می تواند volatile باشد، شیئی که اشاره گر به آن اشاره می کند نمی تواند volatile باشد. به بیانی دیگر، شما نمی توانید "اشاره گر به volatile" اعلان کنید.
• نوع هایی مثل sbyte، byte، short، ushort، int، uint، char، float و bool.
• نوع شمارشی ای که نوع پایه آن یکی از نوع های byte، sbyte، short، ushort، int یا uint باشد.
• پارامتر نوع جنریکی که بصورت نوع مرجع شناخته شده باشد.
• IntPtr و UIntPtr .

کیدواژه lock

کلمه کلیدی lock یک بلوک بیان (statement block) را بوسیله فراهم کردن قفل ممانعت-متقابل (mutual-exclusion) برای یک شئ داده شده، بعنوان قسمت بحرانی، علامت گذاری می کند؛ بیان اجرا می شود، و در نهایت قفل آزاد می شود. این بیان به شکل زیر است:

Object thisLock = new Object();
lock (thisLock)
{
    // Critical code section.
}

نکات:

کلید واژه lock اطمینان می دهد که یک ریسمان، هنگامیکه ریسمان دیگر در قسمت بحرانی است، به قسمت بحرانی کد وارد نمی شود. اگر ریسمان دیگر سعی کند به کد قفل شده وارد شود، باید منتظر بماند تا اینکه شئ آزاد شود.