کلمه کلیدی sealed

اصلاحگر sealed وقتی به یک کلاس اعمال می شود، از ارث بری کلاس های دیگر از این کلاس جلوگیری می کند. در مثال زیر کلاس B از کلاس A ارث بری می کند، اما هیچ کلاسی نمی تواند از کلاس B ارث بری کند.

class A {}    
sealed class B : A {}

شما همچنین می توانید از اصلاحگر sealed روی پراپرتی یا متدی که یک پراپرتی یا متد مجازی (virtual) را در کلاس پایه رونویسی (override) می کند، استفاده کنید. این کار به شما این امکان را می دهد که به کلاس ها اجازه دهید که از کلاس شما ارث بری کنند و از override کردن برخی متدها یا پراپرتی ها جلوگیری به عمل آورید.

مثال

در مثال زیر ، Z از Y ارث می برد اما Z نمی تواند تابع مجازی F را که در X اعلان شده و در Y مهروموم (sealed) شده را رونویسی (override) کند.

class X
{
    protected virtual void F() { Console.WriteLine("X.F"); }
    protected virtual void F2() { Console.WriteLine("X.F2"); }
}
class Y : X
{
        sealed protected override void F() { Console.WriteLine("Y.F"); }
        protected override void F2() { Console.WriteLine("X.F3");}
}
class Z : Y
{
    // Attempting to override F causes compiler error CS0239.
    // protected override void F() { Console.WriteLine("C.F"); }

    // Overriding F2 is allowed.
    protected override void F2() { Console.WriteLine("Z.F2"); }
}

سرگرمی

وضعیت درس خوندن من! :|

کلمه کلیدی sbyte

کلمه کلیدی sbyte نشاندهنده یک نوع صحیح است که مقادیر را طبق شرایط زیر ذخیره می کند.

• نوع: sbyte
• محدوده: 128- تا 127
• اندازه: صحیح علامت دار 8-بیتی
• نوع دات نتی: System.SByte

لیترال ها

شما می توانید متغیرهای sbyte را بصورت زیر اعلان و مقداردهی اولیه کنید.

sbyte sByte1 = 127;

در اعلان بالا ، لیترال صحیح 127 بطور ضمنی از int به sbyte تبدیل شده است. اگر لیترال صحیح از محدوده sbyte تجاوز کند، یک خطای کامپایل رخ می دهد.

درهنگام استفاده از متد های overload شده باید از عملگر قالبریز (cast) استفاده شود. برای مثال، متدهای overload شده زیر را که از پارامترهای sbyte و int استفاده می کنند را در نظر بگیرید:

public static void SampleMethod(int i) {}
public static void SampleMethod(sbyte b) {}

استفاده از قالبریز sbyte تضمین می کند که نوع درست فراخوانی خواهد شد. برای مثال:

// Calling the method with the int parameter:
SampleMethod(5);
// Calling the method with the sbyte parameter:
SampleMethod((sbyte)5);

یاد ++C بخیر...

کلیدواژه return

بیان return روند اجرای متدی را که در آن قرار گرفته را متوقف کرده و کنترل را به جایی که متد فراخوانی شده بازمی گرداند. این بیان همچنین می تواند یک مقدار اختیاری را بازگرداند. اگر نوع برگشتی متد void باشد، می توان از بیان return صرف نظر کرد.

اگر بیان return داخل یک بلوک try قرار گرفته باشد، قبل از اینکه کنترل به محل فراخوانی متد برگردد، بلوک finally (درصورت وجود) اجرا می شود.

مثال

در مثال زیر، متد()A متغیر area را بصورت مقدار double برگشت می دهد.

class ReturnTest
{
    static double CalculateArea(int r)
    {
        double area = r * r * Math.PI;
        return area;
    }

    static void Main()
    {
        int radius = 5;
        double result = CalculateArea(radius);
        Console.WriteLine("The area is {0:0.00}", result);

        // Keep the console open in debug mode.
        Console.WriteLine("Press any key to exit.");
        Console.ReadKey();
    }
}
// Output: The area is 78.54

کلمه کلیدی ref

کلمه کلیدی ref باعث می شود که آرگومان ها بصورت ارجاعی پاس داده شوند. اثر آن به این شکل است که وقتی روند اجرایی برنامه به جایی که متد فراخوانی شده بر می گردد، هر تغییری که متد روی پارامتر ref انجام داده بر روی آن متغیر منعکس می شود.

نکته

مفهوم پاس دادن با مرجع را با مفهوم نوع های مرجع اشتباه نگیرید. این دو مفهوم با هم ارتباطی ندارند؛ یک پارامتر متد فارغ از اینکه نوع مقداری باشد یا نوع مرجع می تواند با ref اصلاح شود. بنابراین وقتی یک نوع مقداری بصورت ارجاعی به متد پاس داده می شود هیچ عمل boxing انجام نمی گیرد.

برای استفاده از یک پارامتر ref ، هم در اعلان متد و هم در فراخوانی متد باید از کلیدواژه ref استفاده کرد. برای مثال:

class RefExample
{
    static void Method(ref int i)
    {
        i = 44;
    }
    static void Main()
    {
        int val = 0;
        Method(ref val);
        // val is now 44
    }
}

آرگومانی که به یک پارامتر ref پاس داده می شود باید اول مقداردهی اولیه شود. از این لحاظ ref با out که آرگومان هایش مجبور نیستند قبل از پاس داده شدن صریحا" مقداردهی اولیه شوند، متفاوت است.

زنگ تفریح

جلوه های ویژه بصری :|

کلمه کلیدی public

کلمه کلیدی public یک اصلاحگر سطح دسترسی برای نوع ها و اعضای نوع است. دسترسی public بیشترین سطح دسترسی مجاز است. هیچ محدودیتی در دستیابی به اعضای public (عمومی) وجود ندارد. مانند مثال:

class SampleClass
{
    public int x; // No access restrictions.
}

مثال

در مثال زیر، دو کلاس با نامهای PointTest و MainClass اعلان شده اند. اعضای عمومی x و y از کلاس PointTest مستقیما" توسط MainClass دستیابی می شوند.

class PointTest
{
    public int x; 
    public int y;
}

class MainClass4
{
    static void Main() 
    {
        PointTest p = new PointTest();
        // Direct access to public members:
        p.x = 10;
        p.y = 15;
        Console.WriteLine("x = {0}, y = {1}", p.x, p.y); 
    }
}
// Output: x = 10, y = 15

اگر سطح دسترسی public را به private یا protected تغییر دهید، پیغام خطای زیر را دریافت خواهید کرد:

'PointTest.y' is inaccessible due to its protection level.

کلیدواژه protected

کلمه کلیدی protected یک اصلاحگر سطح دسترسی عضو است. یک عضو protected از داخل کلاسش و توسط کلاس هایی که از این کلاس ارث بری می کنند قابل دسترسی است.

مثال

یک عضو protected از یک کلاس فقط زمانی از طریق کلاس های مشتق شده قابل دسترسی است که آن دسترسی از از طریق کلاس مشتق شده اتفاق بیافتد. برای مثال، قطعه کد زیر را در نظر بگیرید:

class A
{
    protected int x = 123;
}

class B : A
{
    static void Main()
    {
        A a = new A();
        B b = new B();

        // Error CS1540, because x can only be accessed by
        // classes derived from A.
        // a.x = 10; 

        // OK, because this class derives from A.
        b.x = 10;
    }
}

قسمت a.x=10 یک خطا تولید می کند زیرا این انتساب در داخل متد ایستای Main صورت گرفته که نمونه ای از کلاس B نیست.

کلمه کلیدی private

کلمه کلیدی private (خصوصی) یک اصلاحگر دسترسی عضو است. دسترسی private کمترین سطح دسترسی مجاز است. اعضای private فقط از داخل بدنه کلاس یا ساختاری که در آن اعلان شده اند در دسترس هستند. مانند مثال زیر:

class Employee
{
    private int i;
    double d;   // private access by default
}

نوع های تودرتوی داخل یک بدنه یکسان هم می توانند به آن اعضای خصوصی دسترسی داشته باشند.

مثال

در این مثال، کلاس Employee حاوی دو عضو داده ای خصوصی به نام های name و salary است. این اعضا به عنوان اعضای خصوصی، قابل دسترسی نیستند بجز توسط متد های عضو (member method). متدهای عمومی (public) به نام های GetName و Salary ، برای دسترسی کنترل شده به اعضای خصوصی ، اضافه شده اند. عضو name از طریق یک متد public دسترسی شده است و عضو salary از طریق یک پراپرتی عمومی فقط خواندنی ، دسترسی شده است.