به نام خدا و سلام.
عذرخواهی بابت اینکه این درس رو دیر آپلود کردم.
در این درس مجبوریم کمی به مباحث تئوری بپردازیم. البته همه درس رو به این مباحث خشک اختصاص نمیدهیم. سعی خواهیم کرد این مباحث رو در عمل هم ببینیم.
زبان های برنامه نویسی هم مانند بقیه قسمت های نرم افزاری و سخت افزار کامپیوتر دچار تغییر و تحولات اساسی شده اند. یکی از پیشرفته ترین شیوه های برنامه نویسی ، روش شیئ گرایی هست. شاید کمی زود باشه که در مورد شیئ گرایی صحبت کنیم اما چاره ای نیست!
برنامه نویسی شیئ گرا یا Object Oriented Programming یا OOP روشی در برنامه نویسی است که با همه اجزای برنامه مانند اشیاء در دنیای واقعی رفتار میکنه. این روش برنامه نویسی باعث پیشرف چشمگیری در دنیای نرم افزار شده. حالا باید ببینیم که اشیاء در دنیای واقعی چگونه اند تا بتونیم مفهوم اشیاء در برنامه نویسی رو بهتر متوجه شویم.
هر شیئ دارای یکسری خصوصیات هست که ما با اون خصوصیات اون شیئ رو می شناسیم. مثلا شیئ مداد دارای خصوصیاتی مثل رنگ، طول، قطر، نوع گرافیت، نام شرکت سازنده و... غیره می باشد.
ما در زندگی واقعی می توانیم از اشیاء دیگر شیئ جدیدی بسازیم! برای مثال اگر بخواهیم یک کاردستی درست کنیم ممکنه به جعبه، چسب، قیچی و حتی مداد نیاز داشته باشیم. هریک از این اشیاء مستقل هستند اما با ترکیب آنها شیئ جدیدی ساخته خواهد شد.