اثر پروانه ای

دانلود

با «حساب ابجد» آشنا شویم!

در حساب ابجد هر یک از حروف عربی نماینده عددی است که عبارتند از :

ابجد - هوز - حطی - کلمن - سعفض - قرشت - ثخذ - ضظغ . 

شماره هر یک ز این حروف چنین است :

الف=1، ب=2، ج=3، د=4، ه=5، و=6، ز=7، ح=8، ط=9، ی=10، ک=20، ل=30، م=40، ن=50، س=60، ع=70، ف=80، ض=90، ق=100، ر=200، ش=300، ت=400، ث=500، خ=600، ذ=700، ض=800، ظ=900، غ=1000  .

استفاده از حروف ابجد تاریخچه ای قدیمی دارد و در روایات داریم که ائمه معصومین علیه السلام نیز با حروف ابجد آشنایی داشته اند.

حساب ابجد از قرن ششم هجری وارد ادبیات ما شد و اغلب شعرا برای ساختن ماده تاریخ، معما، لغز و ... از حساب ابجد کمک می گرفتند و به طوری در این کار تخصص داشتند که بدون درنگ عدد هر جمله یا کلمه ای را به حساب ابجد می گفتند.

منظور از ماده تاریخ آن است که مجموعه حروف یک عبارت یا شعر و یا کلمه عبارت از تاریخ یک واقعه مهم مورد نظر باشد در ادبیات ما، اشعار بسیاری وجود دارد که هر کدام به حساب ابجد واقعه ای را می رساند. حتی وقایع مهم تاریخی نیز در یک کلمه یا جمله معروفی خلاصه شده است مثل جمله معروف (عدل مظفر) که مطابق با سال مشروطیت ایران یعنی 1342 هجری قمری می باشد . به صورت زیر :

104=30+ 4 + 70 = عدل      1220 = 200 + 80 + 900 + 40 = مظفر

بنابراین (عدل مظفر) برابر 1324 = 104 + 1220  خواهد بود .

یکی از شاعران نیز راجع به فوت شاعر قرن هفتم، سعدی شیرازی گفته است :

همـای روح پـاک شـیخ سـعدی      بـه سـوی قصـر جنت گشـت رقاص

چو پرسیدم زفوت او، خرد گفت      زخاصان بود، از آن تاریخ شد خاص

در اینجا می بینیم که کلمه ی «خاص» دقیقاً مساوی با سال وفات سعدی یعنی 691  قمری است :  

 691 = 90 + 1 + 600 = خاص

شاعر دیگر نیز در مورد تاریخ بنای «چهارباغ» اصفهان گفته است : 

عجب چهارباغیست عشرت افزای      گرش ثانی خلد گویند شاید

چو تـــاریخ آن دل طلب کــرد گفتم       نهالش بکـام دل شـه بــرآید 

386 = 300 + 30 + 1 + 5 + 50 = نهالش

63 = 40 + 1 + 20 + 2 = بکام

339 = 5 + 300 + 30 + 4 = دل شه

217 = 4 + 10 + 1 + 200 + 2 = برآید

که جمع اعداد فوق رقم سال 1005  می باشد .

حسن ختام این مطلب تدادی از نامهاست که عبارتند از :

92 = 4 + 40 + 8 + 40 = محمد

110 = 10 + 30 + 70 = علی

118 = 50 + 60 + 8 = حسن

128 = 50 + 10 + 60 + 8 = حسین

منبع: رزینا