کلیدواژه volatile

کلمه کلیدی volatile (فرّار) نشان می دهد که یک فیلد می تواند توسط چندین ریسمان (thread) که همزمان درحال اجرا هستند، دستکاری شود. فیلدهایی که بصورت volatile اعلان شده اند، مورد بهینه سازی های کامپایلری ای که فرضشان دسترسی تک ریسمانی است قرار نمی گیرند. این کار تضمین می کند که مقدار فیلد در همه زمان ها به روز ترین مقدار است.

اصلاحگر volatile معمولا" برای فیلدی که بدون بیان lock توسط چندین ریسمان مورد دسترسی قرار می گیرد، استفاده می شود.

کلمه کلیدی volatile را می توان رو فیلدهایی از نوع های زیر اعمال کرد:

• نوع های مرجع.
• نوع های اشاره گر (در یک زمینه نا امن (unsafe contenxt)). توجه کنید که با اینکه اشاره گر خودش می تواند volatile باشد، شیئی که اشاره گر به آن اشاره می کند نمی تواند volatile باشد. به بیانی دیگر، شما نمی توانید "اشاره گر به volatile" اعلان کنید.
• نوع هایی مثل sbyte، byte، short، ushort، int، uint، char، float و bool.
• نوع شمارشی ای که نوع پایه آن یکی از نوع های byte، sbyte، short، ushort، int یا uint باشد.
• پارامتر نوع جنریکی که بصورت نوع مرجع شناخته شده باشد.
• IntPtr و UIntPtr .

کلیدواژه virtual

کلمه کلیدی virtual برای اصلاح متد، پراپرتی، شاخصگر یا اعلان رویداد استفاده می شود و به آنها اجازه می دهد که در کلاس مشتق شده رونویسی (override) شوند. برای مثال، این متد می تواند توسط هر کلاسی که از آن ارث بری می کند، رونویسی شود.

public virtual double Area() 
{
    return x * y;
}

پیاده سازی یک عضو مجازی (virtual) را می توان توسط عضو رونویسی کننده در یک کلاس مشتق شده، عوض کرد.

ملاحظات

وقتی یک متد مجازی فراخوانی می شود، نوع زمان-اجرای آن شیئ برای عضو رونویسی کننده بررسی می شود. عضو رونویسی کننده، در کلاس مشتق شده فراخوانی می شود، که ممکن است همان عضو اصلی باشد (اگر هیچ کلاس مشتق شده ای، آن عضو را رو نویسی نکرده باشد).

بطور پیش فرض، متدها غیر-مجازی هستند. شما نمی توانید متد غیر مجازی را رونویسی کنید.

کلمه کلیدی unsafe

کلمه کلیدی unsafe یک زمینه (context) ناامن تعریف می کند که برای هر عملی که با اشاره گرها در ارتباط باشد، لازم است.

شما می توانید از اصلاحگر unsafe در اعلان یک نوع یا یک عضو استفاده کنید. حوزه همان نوع و یا عضوی که دارای اصلاحگر unsafe باشد به عنوان زمینه ناامن در نظر گرفته می شود. در مثال زیر متدی را با اصلاحگر unsafe اعلان کرده ایم:

unsafe static void FastCopy(byte[] src, byte[] dst, int count)
{
    // Unsafe context: can use pointers here.
}

حوزه (scope) زمینه ناامن از لیست پارامترها شروع شده و تا آخر حوزه متد ادامه دارد، بنابراین از اشاره گرها می توان در لیست پارامترها نیز استفاده کرد:

unsafe static void FastCopy ( byte* ps, byte* pd, int count ) {...}

شما می توانید از بلوک unsafe برای فعالسازی استفاده از کد ناامن در بلوک مربوطه استفاده کنید. برای مثال:

unsafe
{
    // Unsafe context: can use pointers here.
}

اصلاحگر static

از اصلاحگر static برای اعلان یک عضو ایستا استفاده کنید. اعضای ایستا (static) بجای اینکه به شئی خاصی متعلق باشند ، به خود نوع وابستگی دارند. اصلاحگر static را می توان با کلاس ها ، فیلدها ، متدها ، پراپرتی ها ، عملگرها ، رویداد ها و سازنده ها استفاده کرد ، اما نمی توان از آنها برای شاخصگرها (indexer) ، مخرب ها یا نوع هایی دیگر بجز کلاس ها استفاده کرد.

مثال

کلاس زیر بصورت static اعلان شده و فقط حاوی متدهای static می باشد:

static class CompanyEmployee
{
    public static void DoSomething() { /*...*/ }
    public static void DoSomethingElse() { /*...*/  }
}

یک ثابت یا اعلان نوع بصورت ضمنی عضوی static است.

نمی توان از طریق یک نمونه (instance) به یک عضو ایستا رجوع کرد. در عوض ، می توان از طریق نام نوع به آن مراجعه کرد. برای مثال ، کلاس زیر را در نظر بگیرید:

public class MyBaseC
{
    public struct MyStruct
    {
        public static int x = 100;
    }
}

کلمه کلیدی sealed

اصلاحگر sealed وقتی به یک کلاس اعمال می شود، از ارث بری کلاس های دیگر از این کلاس جلوگیری می کند. در مثال زیر کلاس B از کلاس A ارث بری می کند، اما هیچ کلاسی نمی تواند از کلاس B ارث بری کند.

class A {}    
sealed class B : A {}

شما همچنین می توانید از اصلاحگر sealed روی پراپرتی یا متدی که یک پراپرتی یا متد مجازی (virtual) را در کلاس پایه رونویسی (override) می کند، استفاده کنید. این کار به شما این امکان را می دهد که به کلاس ها اجازه دهید که از کلاس شما ارث بری کنند و از override کردن برخی متدها یا پراپرتی ها جلوگیری به عمل آورید.

مثال

در مثال زیر ، Z از Y ارث می برد اما Z نمی تواند تابع مجازی F را که در X اعلان شده و در Y مهروموم (sealed) شده را رونویسی (override) کند.

class X
{
    protected virtual void F() { Console.WriteLine("X.F"); }
    protected virtual void F2() { Console.WriteLine("X.F2"); }
}
class Y : X
{
        sealed protected override void F() { Console.WriteLine("Y.F"); }
        protected override void F2() { Console.WriteLine("X.F3");}
}
class Z : Y
{
    // Attempting to override F causes compiler error CS0239.
    // protected override void F() { Console.WriteLine("C.F"); }

    // Overriding F2 is allowed.
    protected override void F2() { Console.WriteLine("Z.F2"); }
}

کلمه کلیدی ref

کلمه کلیدی ref باعث می شود که آرگومان ها بصورت ارجاعی پاس داده شوند. اثر آن به این شکل است که وقتی روند اجرایی برنامه به جایی که متد فراخوانی شده بر می گردد، هر تغییری که متد روی پارامتر ref انجام داده بر روی آن متغیر منعکس می شود.

نکته

مفهوم پاس دادن با مرجع را با مفهوم نوع های مرجع اشتباه نگیرید. این دو مفهوم با هم ارتباطی ندارند؛ یک پارامتر متد فارغ از اینکه نوع مقداری باشد یا نوع مرجع می تواند با ref اصلاح شود. بنابراین وقتی یک نوع مقداری بصورت ارجاعی به متد پاس داده می شود هیچ عمل boxing انجام نمی گیرد.

برای استفاده از یک پارامتر ref ، هم در اعلان متد و هم در فراخوانی متد باید از کلیدواژه ref استفاده کرد. برای مثال:

class RefExample
{
    static void Method(ref int i)
    {
        i = 44;
    }
    static void Main()
    {
        int val = 0;
        Method(ref val);
        // val is now 44
    }
}

آرگومانی که به یک پارامتر ref پاس داده می شود باید اول مقداردهی اولیه شود. از این لحاظ ref با out که آرگومان هایش مجبور نیستند قبل از پاس داده شدن صریحا" مقداردهی اولیه شوند، متفاوت است.

کلمه کلیدی public

کلمه کلیدی public یک اصلاحگر سطح دسترسی برای نوع ها و اعضای نوع است. دسترسی public بیشترین سطح دسترسی مجاز است. هیچ محدودیتی در دستیابی به اعضای public (عمومی) وجود ندارد. مانند مثال:

class SampleClass
{
    public int x; // No access restrictions.
}

مثال

در مثال زیر، دو کلاس با نامهای PointTest و MainClass اعلان شده اند. اعضای عمومی x و y از کلاس PointTest مستقیما" توسط MainClass دستیابی می شوند.

class PointTest
{
    public int x; 
    public int y;
}

class MainClass4
{
    static void Main() 
    {
        PointTest p = new PointTest();
        // Direct access to public members:
        p.x = 10;
        p.y = 15;
        Console.WriteLine("x = {0}, y = {1}", p.x, p.y); 
    }
}
// Output: x = 10, y = 15

اگر سطح دسترسی public را به private یا protected تغییر دهید، پیغام خطای زیر را دریافت خواهید کرد:

'PointTest.y' is inaccessible due to its protection level.

کلیدواژه protected

کلمه کلیدی protected یک اصلاحگر سطح دسترسی عضو است. یک عضو protected از داخل کلاسش و توسط کلاس هایی که از این کلاس ارث بری می کنند قابل دسترسی است.

مثال

یک عضو protected از یک کلاس فقط زمانی از طریق کلاس های مشتق شده قابل دسترسی است که آن دسترسی از از طریق کلاس مشتق شده اتفاق بیافتد. برای مثال، قطعه کد زیر را در نظر بگیرید:

class A
{
    protected int x = 123;
}

class B : A
{
    static void Main()
    {
        A a = new A();
        B b = new B();

        // Error CS1540, because x can only be accessed by
        // classes derived from A.
        // a.x = 10; 

        // OK, because this class derives from A.
        b.x = 10;
    }
}

قسمت a.x=10 یک خطا تولید می کند زیرا این انتساب در داخل متد ایستای Main صورت گرفته که نمونه ای از کلاس B نیست.

کلمه کلیدی private

کلمه کلیدی private (خصوصی) یک اصلاحگر دسترسی عضو است. دسترسی private کمترین سطح دسترسی مجاز است. اعضای private فقط از داخل بدنه کلاس یا ساختاری که در آن اعلان شده اند در دسترس هستند. مانند مثال زیر:

class Employee
{
    private int i;
    double d;   // private access by default
}

نوع های تودرتوی داخل یک بدنه یکسان هم می توانند به آن اعضای خصوصی دسترسی داشته باشند.

مثال

در این مثال، کلاس Employee حاوی دو عضو داده ای خصوصی به نام های name و salary است. این اعضا به عنوان اعضای خصوصی، قابل دسترسی نیستند بجز توسط متد های عضو (member method). متدهای عمومی (public) به نام های GetName و Salary ، برای دسترسی کنترل شده به اعضای خصوصی ، اضافه شده اند. عضو name از طریق یک متد public دسترسی شده است و عضو salary از طریق یک پراپرتی عمومی فقط خواندنی ، دسترسی شده است.

اصلاحگر override

اصلاحگر override برای گسترش یا اصلاح پیاده سازی یک متد، پراپرتی، شاخصگر (indexer) یا رویداد ارث بری شده، لازم است.

مثال

در این مثال، کلاس Square باید یک پیاده سازی بازنویسی شده(override) از Area ارائه دهد، زیرا Area از کلاس چکیده ShapesClass ارث بری شده است:

abstract class ShapesClass
{
    abstract public int Area();
}
class Square : ShapesClass
{
    int side = 0;

    public Square(int n)
    {
        side = n;
    }
    // Area method is required to avoid
    // a compile-time error.
    public override int Area()
    {
        return side * side;
    }

    static void Main() 
    {
        Square sq = new Square(12);
        Console.WriteLine("Area of the square = {0}", sq.Area());
    }

    interface I
    {
        void M();
    }
    abstract class C : I
    {
        public abstract void M();
    }

}
// Output: Area of the square = 144

یک متد override یک پیاده سازی جدید از عضوی که از یک کلاس پایه ارث بری شده ارائه می دهد. متدی که با اعلان override بازنویسی شده به عنوان متد پایه ای بازنویسی شده شناخته می شود. متد پایه ای بازنویسی شده، باید نسبت به متد override امضای یکسانی داشته باشد.