رهنمون using

رهنمون using دو کاربرد دارد:

• اجازه می دهد تا از نوع هایی که در فضای نام های دیگری تعریف شده اند به گونه ای استفاده کنیم که نیاز به نوشتن نام کامل آنها نباشد:
  

  using System.Text;

• برای ساختن یک نام مستعار برای یک فضای نام یا یک نوع؛ که به آن "using رهنمون نام مستعار" می گویند.
  

  using Project = PC.MyCompany.Project;

کلمه کلیدی using همچنین برای ساختن "بیان using" استفاده می شود که کمک می کند مطمئن شویم اشیاء IDisposable مانند فایل ها و فونت ها بدرستی مدیریت می شوند. برای اطلاعات بیشتر بیان using را ببینید.

کلمه کلیدی using

کلمه کلیدی using دو کاربرد عمده دارد:

• به عنوان رهنمون (directive) وقتی که از آن برای ساختن یک نام مستعار برای یک فضای نام (namespace) استفاده می شود. یا برای وارد کردن نوع های تعریف شده در یک فضای نام دیگر به داخل فضای نام فعلی. رهنمون using را ببینید.
• بصورت بیان، وقتی که این کلمه کلیدی یک حوزه (scope) را در آخر زمانی که یک شیئ می خواهد از بین برود، تعریف می کند. بیان using را ببینید.

کلیدواژه throw

بیان throw برای ابلاغ اتفاق یک موقعیت غیرعادی (exception) در حین اجرای برنامه ، استفاده می شود.

ملاحظات

خطای پرتاب شده ، شیئی است که از کلاس System.Exception مشتق شده است. برای مثال:

class MyException : System.Exception {}
// ...
throw new MyException();

معمولا" بیان throw به همراه بیان های try-catch یا try-finally مورد استفاده قرار می گیرد.

public class ThrowTest2
{
    static int GetNumber(int index)
    {
       int[] nums = { 300, 600, 900 };
       if (index > nums.Length)
       {
           throw new IndexOutOfRangeException();
       }
       return nums[index];

    }
    static void Main() 
    {
       int result = GetNumber(3);
    }
}
    /*
        Output:
        The System.IndexOutOfRangeException exception occurs.
    */

کلمه کلیدی struct

نوع struct یک نوع مقداری است که بطور معمول برای کپسوله کردن گروهای کوچک از متغیرهای وابسته به هم مورد استفاده قرار می گیرد. برای مثال مختصات یک مستطیل یا مشخصات یک فقره کالا از صورت حساب. مثال زیر یک اعلان ساده struct را نشان می دهد:

public struct Book
{
    public decimal price;
    public string title;
    public string author;
}

ملاحظات

ساختارها (struct) همچنین می توانند حاوی سازنده ها، ثابت ها، فیلدها، متدها، پراپرتی ها، شاخصگرها، عملگرها، رویدادها و نوع های تودرتو باشند، هرچند اگر به چندین عضو از چنین اعضایی نیاز باشد، شما می بایست بجای ساختن struct به ساختن کلاس فکر کنید.

ساختارها می توانند یک رابط را پیاده سازی کنند ولی نمی توانند از ساختارهای دیگر ارث بری کنند. به همین علت اعضای ساختار را نمی توان بصورت protected اعلان کرد.

کلیدواژه sizeof

در نوع های مدیریت نشده، برای بدست آوردن اندازه آن نوع بر حسب بایت استفاده می شود. نوع های مدیریت نشده شامل نوع های توکار (built-in) که در جدولی که بعدا" می آید لیست شده اند و همچنین نوع های زیر هستند:

• نوع های شمارشی (Enum types)
• نوع های اشاره گر (Pointer types)
• ساختارهای کاربر-تعریف که حاوی هیچ فیلد یا پراپرتی نوع مرجع نباشد

مثال زیر چگونگی بدست آوردن اندازه یک نوع int را نشان می دهد:

// Constant value 4:
int intSize = sizeof(int); 

ملاحظات

از نسخه 2.0 سی شارپ به بعد، اعمال sizeof روی نوع های توکار ، دیگر نیازی به استفاده از شیوه unsafe ندارد.

عملگر sizeof را نمی توان overload کرد. مقدار برگشتی توسط عملگر sizeof از نوع int است. جدول زیر مقادیر ثابتی که جایگزین عبارت sizeof با عملوندهای ورودی از نوع های خاص را نشان می دهد:

کلیدواژه return

بیان return روند اجرای متدی را که در آن قرار گرفته را متوقف کرده و کنترل را به جایی که متد فراخوانی شده بازمی گرداند. این بیان همچنین می تواند یک مقدار اختیاری را بازگرداند. اگر نوع برگشتی متد void باشد، می توان از بیان return صرف نظر کرد.

اگر بیان return داخل یک بلوک try قرار گرفته باشد، قبل از اینکه کنترل به محل فراخوانی متد برگردد، بلوک finally (درصورت وجود) اجرا می شود.

مثال

در مثال زیر، متد()A متغیر area را بصورت مقدار double برگشت می دهد.

class ReturnTest
{
    static double CalculateArea(int r)
    {
        double area = r * r * Math.PI;
        return area;
    }

    static void Main()
    {
        int radius = 5;
        double result = CalculateArea(radius);
        Console.WriteLine("The area is {0:0.00}", result);

        // Keep the console open in debug mode.
        Console.WriteLine("Press any key to exit.");
        Console.ReadKey();
    }
}
// Output: The area is 78.54

جدول کلمات کلیدی #C

 

کلمات کلیدی، شناسه هایی از پیش تعریف شده و رزرو شده هستند که معانی خاصی برای کامپایلر دارند. شما نمی توانید از این کلمات رزرو شده به عنوان شناسه (مثلا اسم کلاس یا متغیر) در برنامه تان استفاده کنید، مگر اینکه قبل از چنین شناسه هایی از پسوند @ استفاده کنید. برای مثال if@ یک شناسه معتبر است ولی if معتبر نیست ، زیرا if یک کلمه کلیدی است.

جدول اول در این تاپیک، لیست کلیدواژه هایی را که شناسه هایی رزرو شده در هر قسمتی از برنامه #C هستند را آورده است. جدول دوم در این مطلب شامل لیست کلیدواژه های زمینه ای (وابسته به قراین و شرایط خاصی که آن کلمه کلیدی در آن قرار گرفته است) در سی شارپ است. کلمات کلیدی زمینه ای فقط در یک زمینه (context) محدود از برنامه، معنای ویژه  ای دارند و از این کلمات می توان در بیرون از آن زمینه به عنوان شناسه استفاده کرد. بطور کلی، اگر کلمات کلیدی جدیدی به زبان #C اضافه شود، برای اجتناب از خرابی نسخه های قبلی برنامه های نوشته شده، آن کلمات جدید به لیست کلیدواژه های زمینه ای اضافه خواهد شد.

جدول در ادامه مطلب...

کلمه کلیدی goto

بیان goto روند اجرای برنامه را مستقیما" به یک بیان برچسب خورده منتقل می کند.

یک استفاده رایج از goto ، انتقال روند اجرای برنامه به برچسب default یا یک برچسب case خاص در بیان switch می باشد.

بیان goto همچنین برای بیرون آمدن از حلقه های تودرتوی عمیق کاربرد دارد.

مثال

مثال زیر طرز استفاده از goto در بیان switch را توضیح می دهد.

بیان for

حلقه for یک بیان یا بلوکی از بیان ها را تا زمانی که عبارت شرطی تعیین شده به false ارزیابی شود، مکررا" اجرا می کند. حلقه for برای شمارش (حرکت روی عناصر) آرایه ها و پردازش ترتیبی مفید است.

مثال

در مثال زیر، مقدار int i در کنسول نوشته شده و مقدار i هر بار توسط حلقه یکی افزایش می یابد.

class ForLoopTest 
{
    static void Main() 
    {
        for (int i = 1; i <= 5; i++)
        {
            Console.WriteLine(i);
        }
    }
}
/*
Output:
1
2
3
4
5
*/

کلیدواژه enum

کلمه کلیدی enum برای اعلان مجموعه شمارشی (enumeration) استفاده می شود. enumeration یک نوع متمایز شامل مجموعه ای نامدار از ثابت ها است که به آنها لیست شمارشی می گویند.

معمولا" بهترین راه، اعلان enum مستقیما" درون namespace است، در نتیجه همه کلاس های داخل namespace می توانند بصورت مساوی به آن دسترسی داشته باشند. هرچند، یک enum می تواند بصورت تودرتو ، درون یک کلاس یا ساختار (struct) قرار گیرد.

بصورت پیش فرض، اولین enumerator (اعضای enum) مقدار صفر دارد و بقیه اعضا مقدارشان بصورت متوالی، یکی یکی افزایش پیدا می کند.

enum Days {Sat, Sun, Mon, Tue, Wed, Thu, Fri};

در این لیست شمارشی، Sat مقدار صفر دارد، Sun مقدار 1 دارد، Mon مقدار 2 دارد و الی آخر. enumerator ها می توانند برای رونویسی مقدار پیش فرضشان، مقدار دهی اولیه شوند. برای مثال:

enum Days {Sat=1, Sun, Mon, Tue, Wed, Thu, Fri};