تعریف مایکروسافت از "#C"

یک زبان برنامه نویسی که برای ساختن برنامه های سازمانی ای که روی دات نت فریم وورک اجرا می شوند، طراحی شده. #C که تکاملی از C و ++C است، شیئ گرا بوده و *type safe است. به این دلیل که بصورت کدمدیریت شده کامپایل شده، از مزایای سرویس های زبان عمومی زمان اجرا ، از جمله همکاری بین زبانی، امنیت و GC (زباله روب) بهره مند شده است.

*type safe : در علم کامپیوتر، به یک زبان برنامه نویسی type safe می گویند، هرگاه آن زبان رفتاری را برای هنگامی که برنامه نویس با یک مقدار بعنوان یک "نوع" که متعلق به آن مقدار نیست مواجه می شود را تعریف کند. ایمنی نوع مستلزم این است که برنامه ها هیچ رفتار تعیین نشده ای نداشته باشند (یعنی معناشناسی آنها کامل باشد). بطور معکوس، یک زبان برنامه نویسی unsafe (مثل C) از عملیاتی مثل دسترسی به مکان های دلخواه از حافظه، که در ضوابط معناشناسی آن زبان تعریف نشده، پشتیبانی می کند.

کلمه کلیدی unsafe

کلمه کلیدی unsafe یک زمینه (context) ناامن تعریف می کند که برای هر عملی که با اشاره گرها در ارتباط باشد، لازم است.

شما می توانید از اصلاحگر unsafe در اعلان یک نوع یا یک عضو استفاده کنید. حوزه همان نوع و یا عضوی که دارای اصلاحگر unsafe باشد به عنوان زمینه ناامن در نظر گرفته می شود. در مثال زیر متدی را با اصلاحگر unsafe اعلان کرده ایم:

unsafe static void FastCopy(byte[] src, byte[] dst, int count)
{
    // Unsafe context: can use pointers here.
}

حوزه (scope) زمینه ناامن از لیست پارامترها شروع شده و تا آخر حوزه متد ادامه دارد، بنابراین از اشاره گرها می توان در لیست پارامترها نیز استفاده کرد:

unsafe static void FastCopy ( byte* ps, byte* pd, int count ) {...}

شما می توانید از بلوک unsafe برای فعالسازی استفاده از کد ناامن در بلوک مربوطه استفاده کنید. برای مثال:

unsafe
{
    // Unsafe context: can use pointers here.
}

کلیدواژه stackalloc

در زمینه کدنویسی ناامن (unsafe code context) ، کلمه کلیدی stackalloc برای تخصیص یک بلوک حافظه در پشته (stack) بکار می رود.

int* fib = stackalloc int[100];

ملاحظات

مثال زیر سری فیبوناچی را که هر عدد حاصل جمع دو عدد قبل از خود در سری می باشد را تا 100 عدد ، تولید می کند . در کد زیر ، بلوکی از حافظه که اندازه آن برای نگهداری 100 عنصر از نوع int کافی است، در stack تخصیص داده شده نه در حافظه heap. آدرس این بلوک حافظه در اشاره گر fib ذخیره شده است (البته مثال زیر این کار را برای 20 عدد انجام می دهد که برای حفظ امانت عدد 100 را تغییر ندادم). این حافظه تحت تاثیر زباله جمع کن (Garbage Collector) قرار نمی گیرد و بنابراین مجبور نیستیم که با استفاده از کلمه کلیدی fixed ثابت شود. عمر این بلوک حافظه بستگی به عمر متدی دارد که این بلوک را تعریف کرده است. شما نمی توانید قبل از پایان متد این حافظه را آزاد کنید.

استفاده از stackalloc فقط در اعلان های متغیرهای محلی معتبر است.

امنیت

کد unsafe از امنیت کمتری نسبت به کد safe برخوردار است. هرچند استفاده از stackalloc بصورت اتوماتیک امکانات تشخیص تجاوز از بافر (buffer overrun detection) زبان زمان اجرای عمومی (CLR) را فعال می کند. اگر یک تجاوز بافر تشخیص داده شود، با بیشترین سرعت ممکن پردازش خاتمه پیدا می کند تا شانس اجرای کدهای مخرب به حداقل برسد.

مثال