اصلاحگر پارامتر out

کلمه کلیدی out باعث می شود که آرگومان ها بصورت مرجع ، پاس داده شوند. این کلیدواژه شبیه کلمه کلیدی ref است ، بجز اینکه ref نیاز دارد که متغیر قبل پاس دادن، مقدار دهی اولیه شده باشد. برای استفاده از یک پارامتر out، تعریف متد و فراخوانی متد ، هر باید از کلمه کلیدی out صریحا" استفاده کنند. برای مثال:

class OutExample
{
    static void Method(out int i)
    {
        i = 44;
    }
    static void Main()
    {
        int value;
        Method(out value);
        // value is now 44
    }
}

هرچند متغیرهایی که بصورت آرگومان out پاس داده شده اند مجبور نیستند که قبل از پاس داده شدن مقداردهی اولیه شوند، ولی متد فراخوانی شده، لازم است که قبل از اینکه متد برگردد (با دستور return یا پایان متد) یک مقدار به آنها انتساب دهد.

کلمه کلیدی out

کلیدواژه زمینه ای out در دو زمینه (context) زیر مورد استفاده دارد:

• اصلاحگر پارامتر در لیست های پارامتر (پارامترهای ورودی متدها)
• پارامترهای نوع جنریک در رابط ها و وکیل های جنریک

کلیدواژه operator

برای overload کردن یک عملگر توکار (built-in) یا ارائه یک تبدیل کاربر-تعریف (عملگر قالب ریز/cast) در اعلان یک کلاس یا ساختار از کلمه کلیدی operator استفاده کنید.

مثال

در زیر یک کلاس بسیار ساده شده برای اعداد کسری آمده است. این کلاس عملگرهای + و * برای جمع و ضرب اعداد کسری overload (بازنویسی/بارگزاری مجدد)می کند، همچنین یک عملگر تبدیل که نوع کسری را به نوع double تبدیل می کند را ارائه می دهد.

کلمه کلیدی object

نوع object یک نام مستعار برای Object (به حرف بزرگ O دقت کنید) در دات نت فریم وورک است. در سیستم یکپارچه نوع #C، همه نوع ها، چه از پیش تعریف شده و چه کاربر-تعریف، چه نوع های مرجع و چه نوع های مقداری، مستقیما" و یا غیر مستقیم از Object ارث بری می کنند. شما می توانید مقادیر از هر نوعی را به متغیرهای از نوع object انتساب دهید. وقتی یک متغیر از نوع مقداری به نوع object تبدیل می شود، به این عمل اصطلاحا" boxing (بسته بندی) می گویند. به تبدیل نوع object به نوع های مقداری ، اصطلاحا" unboxing می گویند.

مثال

نمونه زیر نشان می دهد که متغیر های از نوع object می توانند مقادیر را از هر نوعی قبول کنند. همچنین چگونگی استفاده متغیرهای از نوع object از متدهای Object از دات نت فریم وورک را نشان می دهد.

class ObjectTest
{
   public int i = 10;
}

class MainClass2
{
   static void Main()
   {
      object a;
      a = 1;   // an example of boxing
      Console.WriteLine(a);
      Console.WriteLine(a.GetType());
      Console.WriteLine(a.ToString());

      a = new ObjectTest();
      ObjectTest classRef;
      classRef = (ObjectTest)a;
      Console.WriteLine(classRef.i);
   }
}
/* Output
    1
    System.Int32
    1
 * 10
*/

کلمه کلیدی null

کلمه کلیدی null یک لیترال (ثابت بی نام) است که یک ارجاع تهی را نشان می دهد، ارجاعی که به هیچ شیئی اشاره نمی کند. null مقدار پیش فرض متغیرهای نوع مرجع است. نوع های مقداری معمولی نمی توانند null باشند. هر چند نسخه 2.0 سی شارپ نوع های مقداری تهی پذیر (nullable) را مطرح کرده است.

مثال زیر برخی رفتارهای کلمه کلیدی null را توضیح می دهد:

کلیدواژه و نوع داده ای int

کلمه کلیدی int ، یک نوع صحیح عددی را تعریف می کند که مقادیر را بر اساس اندازه و محدوده زیر ذخیره می کند.

• نوع : int
• محدوده : از 2,147,483,648- تا 2,147,483,647
• اندازه : صحیح علامتدار 32-بیتی
• نوع دات نتی : System.Int32

لیترال ها

شما می توانید یک متغیر از نوع int را بصورت زیر اعلان و مقداردهی اولیه کنید:

int i = 123;

وقتی یک لیترال صحیح دارای هیچ پسوندی نباشد، نوع آن لیترال اولین نوعی است که مقدار آن لیترال بتواند در آن قرار گیرد: int، uint، long، ulong . در این مثال نوع لیترال int است.

تبدیلات

از نوع int به نوع های long، float، double یا decimal تبدیل ضمنی از پیش تعریف شده وجود دارد. برای مثال:

// '123' is an int, so an implicit conversion takes place here:
float f = 123;

از نوع های  sbyte، byte، short، ushort یا char به نوع int تبدیل ضمنی از پیش تعریف شده موجود است. برای مثال، بیان انتساب زیر بدون عملگر قالب ریزی (cast) خطای کامپایل تولید خواهد کرد:

long aLong = 22;
int i1 = aLong;       // Error: no implicit conversion from long.
int i2 = (int)aLong;  // OK: explicit conversion.

همچنین به یاد داشته باشید که از نوع های ممیز-شناور به نوع int هیچ تبدیل ضمنی ای وجود ندارد. برای مثال، بیان زیر تا زمانی که از قالبریزی صریح استفاده نشود باعث بروز خطای کامپایل می شود.

int x = 3.0;         // Error: no implicit conversion from double.
int y = (int)3.0;    // OK: explicit conversion.

جدول کلمات کلیدی #C

 

کلمات کلیدی، شناسه هایی از پیش تعریف شده و رزرو شده هستند که معانی خاصی برای کامپایلر دارند. شما نمی توانید از این کلمات رزرو شده به عنوان شناسه (مثلا اسم کلاس یا متغیر) در برنامه تان استفاده کنید، مگر اینکه قبل از چنین شناسه هایی از پسوند @ استفاده کنید. برای مثال if@ یک شناسه معتبر است ولی if معتبر نیست ، زیرا if یک کلمه کلیدی است.

جدول اول در این تاپیک، لیست کلیدواژه هایی را که شناسه هایی رزرو شده در هر قسمتی از برنامه #C هستند را آورده است. جدول دوم در این مطلب شامل لیست کلیدواژه های زمینه ای (وابسته به قراین و شرایط خاصی که آن کلمه کلیدی در آن قرار گرفته است) در سی شارپ است. کلمات کلیدی زمینه ای فقط در یک زمینه (context) محدود از برنامه، معنای ویژه  ای دارند و از این کلمات می توان در بیرون از آن زمینه به عنوان شناسه استفاده کرد. بطور کلی، اگر کلمات کلیدی جدیدی به زبان #C اضافه شود، برای اجتناب از خرابی نسخه های قبلی برنامه های نوشته شده، آن کلمات جدید به لیست کلیدواژه های زمینه ای اضافه خواهد شد.

جدول در ادامه مطلب...

قید new

توضیح مختصری در مورد قید ها (Constraint) : 

وقتی یک کلاس جنریک (وابسته به جنس و نوع ورودی) تعریف می کنید، می توانید یکسری محدودیت ها را درمورد نوع ورودی کلاس اعمال کنید. نوع ورودی همان نوعی است که بعدا" کاربر در هنگام نمونه سازی از کلاس جنریک آنرا بصورت پارامتر به کلاس می دهد. اگر کاربری که می خواهد از کلاس جنریک استفاده کند، تلاش کند که کلاس شما را با یک نوع که بوسیله قید مشخص نکرده اید را نمونه سازی کند، کامپایلر یک خطا تولید می کند. این محدودیت های ایجاد شده را قید یا (Constraint) می گویند. قید ها با کلمه کلیدی زمینه ای where مورد استفاده قرار می گیرند.

قید new مشخص می کند که هر آرگومان نوع در اعلان کلاس جنریک (generic/وابسته به جنس) باید دارای یک متد سازنده بدون پارامتر باشد. برای استفاده از قید new ، نوع (type) نباید abstract (چکیده) باشد.

مثال

وقتی که کلاس جنریک شما نمونه هایی جدید از نوعی خاص می سازد، قید new را به آن پارامتر نوع اعمال کنید. بصورتی که در مثال زیر نشان داده شده:

class ItemFactory<T> where T : new()
{
    public T GetNewItem()
    {
        return new T();
    }
}

هرگاه قید new را به همراه قیود دیگر بصورت همزمان استفاده می کنید، قید new باید آخرین قید باشد:

public class ItemFactory2<T>
        where T : IComparable, new()
{
}

عملگر new

برای ساختن شیئ ها و احضار متدهای سازنده مورد استفاده قرار می گیرد. برای مثال:

Class1 obj  = new Class1();

همچنین برای ساختن نمونه هایی از نوع های بی نام ، کاربرد دارد:

var query = from cust in customers
            select new {Name = cust.Name, Address = cust.PrimaryAddress};

عملگر new همچنین برای احضار (invoke) کردن متد سازنده پیش فرض نوع های مقداری مورد استفاده دارد. مثلا":

int i = new int();

در بیان قبل، i با صفر مقداردهی اولیه می شود، که مقدار پیش فرض برای نوع int می باشد. تاثیر این بیان مشابه بیان زیر است:

int i = 0;

به خاطر داشته باشید که اعلان یک متد سازنده پیش فرض برای یک struct (ساختار) یک خطا محسوب می شود، زیرا همه نوع های مقداری بصورت پیش فرض دارای یک متد سازنده public (عمومی) هستند. برای تنظیم مقدار اولیه نوع struct ، امکان اعلان متدهای سازنده دارای پارامتر بر روی نوع struct وجود دارد، اما این کار فقط زمانی انجام می شود که مقداری به غیر از مقدار پیش فرض مورد نیاز باشد.

کلمه کلیدی new

در #C ، کلمه کلیدی new را می توان بصورت عملگر (operator) ، اصلاحگر (modifier) و یا یک قید (constraint) مورد استفاده قرار داد.

• عملگر new
  

  برای ساختن شیئ ها و احضار متد سازنده (Constructor) کلاس مربوطه استفاده می شود.

• اصلاحگر new
  

  برای پنهان کردن یک عضو ارثی از اعضای یک کلاس پایه ای مورد استفاده قرار می گیرد.

• قید new
  

  برای محدود کردن نوع هایی که ممکن است به عنوان آرگومان هایی برای پارامتر نوع در اعلان جنریک (generic) مورد استفاده قرار گیرند، کاربرد دارد.