چطور: انتشار رویدادهای منطبق با راهبردهای دات نت فریم وورک

روال پیش رو چگونگی افزودن رویدادهای منطبق با الگوی استاندارد دات نت فریم وورک به کلاس ها و ساختارهایتان را توضیح میدهد. همه ی رویدادها در کتابخانه کلاس دات نت فریم وورک ، برپایه وکیل EventHandler می باشند که بصورت زیر تعریف شده است :

public delegate void EventHandler(object sender, EventArgs e);

نکته
دات نت فریم وورک 2.0 یک نسخه جنریک (عام) از این وکیل را بصورت (EventHandler (of TEventArgs معرفی می کند. مثال های زیر چگونگی استفاده از هر دو نسخه را نشان می دهند.

هرچند رویدادهای موجود در کلاس هایی که شما تعریف کرده اید می توانند بر پایه ی هر وکیل معتبری باشند، حتی وکیل هایی که مقداری را بازگشت می دهند، اما در کل پیشنهاد می شود که شما رویدادهایتان را برپایه الگوی دات نت فریم وورک قرار دهید. این کار با استفاده از EventHandler ، بصورتی که در مثال زیر توضیح داده شده ، انجام می پذیرد.

کلاس های کلکسیونی

دات نت فریم وورک کلاس های مخصوصی را برای ذخیره و بازیابی داده ها ارائه داده است. این کلاس ها پشتیبانی از لیست ها، پشته ها، صف ها و جداول هش (جدول هایی که یک سری کلید را به مقادیر خاصی مرتبط می کند) را فراهم می کنند. اکثر کلاس های کلکسیونی رابط های مشابهی را پیاده سازی می کنند، و این رابط ها را می توان برای ساختن کلاس های کلکسیونی جدید که منطبق با نیازهای ذخیره سازی تخصصی تر هستند بکار برد.

نکته

اپلیکیشن های نوشته شده با نسخه 2.0 و بالاتر دات نت فریم وورک می بایست از کلاس های کلکسیونی جنریک موجود در فضای نام  System.Collections.Generic که امنیت-نوع و کارایی بیشتری نسبت به نسخه غیر-جنریک خود دارند، استفاده کنند.

ArrayList list = new ArrayList();
list.Add(10);
list.Add(20);

بررسی کلاس های کلکسیونی

کلاس های کلکسیونی دارای خوصوصیات زیر می باشند:

کلیدواژه ushort

کلمه کلیدی ushort نشان دهنده نوع داده عددی صحیحی است که مقادیر را طبق شرایط زیر ذخیره می کند:

• نوع: ushort
• محدوده: 0 تا 65,535
• اندازه: صحیح بدون علامت 16-بیتی
• نوع دات نتی: System.UInt16

لیترال ها

شما می توانید یک متغیر ushort را بصورت زیر اعلان و مقداردهی اولیه کنید:

ushort myShort = 65535;

در اعلان بالا، لیترال صحیح 65535 بطور ضمنی از int به ushort تبدیل می شود. اگر لیترال عددی صحیح از محدوده ushort تجاوز کند، یک خطای کامپایل رخ می دهد.

در هنگام فراخوانی متدهای overload شده باید از عملگر قالبریز (cast) استفاده کرد. برای مثال متدهای overload شده زیر را که دارای پارامترهای ushort و int هستند را در نظر بگیرید:

public static void SampleMethod(int i) {}
public static void SampleMethod(ushort s) {}

کلمه کلیدی ulong

کلمه کلیدی ulong نشاندهنده یک نوع صحیح است که مقادیر را طبق شرایط زیر ذخیره می کند.

• نوع: ulong
• محدوده: 0 تا 18,446,744,073,709,551,615
• اندازه: صحیح بی علامت 64-بیتی
• نوع دات نتی: System.UInt64

لیترال

شما می توانید متغیرهای ulong را بصورت زیر اعلان و مقداردهی اولیه کنید.

ulong uLong = 9223372036854775808;

وقتی یک لیترال عددی صحیح دارای هیچ پسوندی نباشد، نوع آن یکی از نوع هایی است که مقدار آن لیترال توانایی قرار گرفتن در آن را داشته باشد: int ، uint ، long ، ulong در مثال بالا، این نوع ulong است.

شما همچنین می توانید برطبق قوانین زیر برای تعیین نوع لیترال از از پسوندها استفاده کنید:

نوع داده ای uint

کلمه کلیدی uint نشاندهنده یک نوع صحیح است که مقادیر را طبق شرایط زیر ذخیره می کند.

• نوع: uint
• محدوده: 0 تا 4,294,967,295
• اندازه: صحیح علامت دار 32-بیتی
• نوع دات نتی: System.UInt32

نکته

نوع uint با مشخصات زبان مشترک (CLS) سازگار نیست. تاجایی که امکان دارد از نوع int استفاده کنید. (یعنی ممکن است برنامه شما درصورت استفاده از نوع uint در پلتفرم های دیگری که از CLS پشتیبانی می کنند با مشکل مواجه شود)

لیترال ها

شما می توانید متغیرهای uint را بصورت زیر اعلان و مقداردهی اولیه کنید.

uint myUint = 4294967290;

وقتی یک لیترال عددی صحیح دارای هیچ پسوندی نباشد، نوع آن یکی از نوع هایی است که مقدار آن لیترال توانایی قرار گرفتن در آن را داشته باشد: int ، uint ، long ، ulong در این مثال، این نوع uint است:

uint uInt1 = 123;

اصلاحگر جنریک out

برای پارامترهای نوع جنریک، کلمه کلیدی out مشخص می کند که پارامتر نوع covariant است. شما می توانید از کلیدواژه out در رابط های جنریک و وکیل ها استفاده کنید.

کواریانس این توانایی را به شما می دهد که از نوع بیشتر مشتق شده (غیر پایه ای تر، از ریشه دورتر) نسبت به آن نوعی که پارامتر جنریک تعیین کرده استفاده کنید. این تکنیک اجازه تبدیل ضمنی کلاس هایی که اینترفیس های گوناگون را پیاده سازی کرده اند و همچنین تبدیل ضمنی نوع های وکالتی را می دهد.

رابطی که دارای پارامتر نوع covariant است، به متدهایش این امکان را می دهد که نوع هایی بیشتر مشتق شده نسبت به آنهایی که توسط پارامتر نوع مشخص شده، برگشت دهند. برای مثال، چون در دات نت فریم وورک 4، در <IEnumerable<T ، نوع T کواریانت است، شما می توانید شیئی از نوع (IEnumerable(of String را به شیئی از نوع (IEnumerable(of Object انتساب دهید، بدون اینکه به هیچ متد تبدیل خاصی نیاز داشته باشید.

یک وکیل (delegate) کواریانت می تواند به وکیل های دیگر از نوع یکسان انتساب داده شود ، ولی با یک پارامتر نوع جنریک بیشتر مشتق شده.

کلمه کلیدی object

نوع object یک نام مستعار برای Object (به حرف بزرگ O دقت کنید) در دات نت فریم وورک است. در سیستم یکپارچه نوع #C، همه نوع ها، چه از پیش تعریف شده و چه کاربر-تعریف، چه نوع های مرجع و چه نوع های مقداری، مستقیما" و یا غیر مستقیم از Object ارث بری می کنند. شما می توانید مقادیر از هر نوعی را به متغیرهای از نوع object انتساب دهید. وقتی یک متغیر از نوع مقداری به نوع object تبدیل می شود، به این عمل اصطلاحا" boxing (بسته بندی) می گویند. به تبدیل نوع object به نوع های مقداری ، اصطلاحا" unboxing می گویند.

مثال

نمونه زیر نشان می دهد که متغیر های از نوع object می توانند مقادیر را از هر نوعی قبول کنند. همچنین چگونگی استفاده متغیرهای از نوع object از متدهای Object از دات نت فریم وورک را نشان می دهد.

class ObjectTest
{
   public int i = 10;
}

class MainClass2
{
   static void Main()
   {
      object a;
      a = 1;   // an example of boxing
      Console.WriteLine(a);
      Console.WriteLine(a.GetType());
      Console.WriteLine(a.ToString());

      a = new ObjectTest();
      ObjectTest classRef;
      classRef = (ObjectTest)a;
      Console.WriteLine(classRef.i);
   }
}
/* Output
    1
    System.Int32
    1
 * 10
*/

رویدادها (راهنمای برنامه نویسی #C)

رویداد ها ، به یک کلاس یا شیئ این امکان را می دهند که درصورت اتفاق چیزی دلخواه ، کلاس ها یا اشیاء دیگر را مطلع کنند. به کلاسی که رویداد را می فرستد (یا برپا می کند) ، ناشر (publisher) می گویند و به کلاس هایی که رویداد را دریافت (مدیریت/handle) می کنند، متعهد (subscriber/اشتراک گیرنده) می گویند.

در یک برنامه ویندوزی یا تحت وب نمونه که با #C نوشته شده است، شما توسط کنترل هایی مثل button و یا listbox متعهد رویدادهای برپاشده می شوید. شما می توانید با استفاده از IDE (محیط توسعه جامع) Visual C# تمام رویدادهایی که یک کنترل منتشر می کند را ببینید و هر کدام از آنها را که خواستید ، برای مدیریت (handle) انتخاب کنید. IDE بطورت خودکار یک متد خالی مدیریت کننده رویداد و کد تعهد به رویداد را اضافه می کند. برای اطلاعات بیشتر به "راهنمای چگونگی اشتراک گیری و لغو اشتراک از رویدادها" مراجعه کنید.

بررسی رویدادها

رویدادها دارای خواص زیر می باشند:

راهنمای انتشار رویدادها ، مطابق Net Framework.

روند زیر چگونگی افزودن رویدادهایی که از الگوی استاندارد دات نت پیروی می کنند را به کلاس ها و ساختارها ، توضیح می دهد. همه رویدادها در کتابخانه کلاس Net Framework. بر پایه وکیل EventHandler می باشند، که بصورت زیر تعریف شده اند:

public delegate void EventHandler(object sender, EventArgs e);

نکته

نسخه 2.0 دات نت فریم وورک یک نسخه جنریک (generic) از این وکیل (delegate) بصورت <EventHandler<TEventArgs معرفی می کند. مثال های زیر چگونگی استفاده از هر دو نسخه را نشان می دهد. هر چند رویدادهای موجود در کلاس هایی که شما تعریف می کنید، می توانند بر پایه هر وکیل معتبری باشند؛ حتی وکیل هایی که یک مقدار را برگشت می دهند، عموما" پیشنهاد می شود که با استفاده از EventHandler ، رویداد هایتان را روی الگوی دات نت فریم وورک ، پایه گزاری کنید. بصورتی که در مثال زیر نشان داده شده است.